گری دال در صنعت تبلیغات، کپی‌رایتینگ و تبلیغ نویسی فعالیت میکرد؛وی در میانه‌ی دهه‌ی هفتاد میلادی، پروژه‌ی Pet Rock را راه‌اندازی کرد،او اسم این پروژه را سنگ خانگی نامید. می‌توان گفت گری دال در زمینه ایده‌های خلاقانه‌ی درآمدزای کلاسیک حرف اول را میزند.
داستان شروع این ایده از آنجا شروع شد که ظاهراً روزی ئر دورهمی دوستانه یکی از دوستان گری دال در حال دردِ دل با او بود و از دردسرهای نگهداری حیوان خانگی‌ام (احتمالاً سگ) شکایت میکرد.غذا و گردش و تمیز کردنش میتواند وقت و انرژی زیادی از من بگیرد و همیشه هم نگران هستم که نتوانم از پسش برمیام و درآخر با این همه دلبستگی اورا ازدست بدهم.
گری دال با آرامش به صحبت های دوستش گوش داد و این ایده به ذهنش می‌رسد که شاید عده‌ای از کسایی که به حیوانات خانگی دارند با توجه به علاقه ای که دارند اما حوصله‌ی دردسرهای نگهداری را ندارند – دوست داشته باشند حیوان خانگی بی‌دردسرتری (مثلاً یک سنگ) داشته باشند.شاید این ایده به نظر در ابتدا شوخی به نظر برسد اما گری دال برای عملی کردن این ایده اقدام کرد.
فردای آنروز دال کنار ساحل رفت و سنگ‌های کنار ساحل را جمع آوری کرد و آن‌ها را مشابه بسته بندی حیوانات با سوراخ برای تنفس قرار داد و یک دفترچه‌ی راهنما هم برای نگهداری این سنگ ها تنظیم کرد و به قیمت کمتر از ۴ دلار، برای فروش آن درنظر گرفت.
و با ایده دهان به دهان ایده خود را پیش از کریسمس ۱۹۷۶ اجرایی و به فروش رساند.
اما فروش این محصول بعد از چند ماه، متوقف شد. اما در این مدت کوتاه ، ثروتی چند میلیون دلاری برای دال رقم زد.
در مباحث کارآفرینی و طراحی مدل کسب و کار، پت راک در حد یک مُدِ زودگذر (Fad) هر چقدر هم موفق، عمر کوتاهی دارند. نماد یک ایده پردازی نه‌چندان موفق است که نتوانسته کارکرد اقتصادی داشته باشد.
اما از زاویه‌ی مثبت ایده گری دال خلاقیتی جذاب درآن نهفته است،او به کمک آن‌ها، یک کتاب را می‌فروخت. کتابی طنزآمیز که نمایش دهنده هنر و تجربه‌ی نگارش و تبلیغ‌نویسی‌اش وی داشت.
گری دال یک نویسنده‌ی موفقی بود که با فروش یک دفترچه و یک کارتُن مقوایی میلیونر شود.
